Persberichten 2010

30 december 2010: De federatieve republiek Brazilië heeft gisteren het formele document getekend waarmee de weg wordt geplaveid naar het lidmaatschap van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO). Brazilië zal na ratificatie het vijftiende land zijn dat lid is van ESO en het eerste van buiten Europa.

16 december 2010: Gammaflitsen behoren tot de meest energierijke verschijnselen in het heelal, maar sommige produceren merkwaardig weinig zichtbaar licht. Bij het tot nog toe grootste onderzoek van deze zogeheten donkere gammaflitsen, uitgevoerd met het GROND-instrument van de 2,2-meter MPG/ESO-telescoop op La Silla in Chili, is ontdekt dat voor deze kolossale explosies geen exotische verklaringen bedacht hoeven te worden. Hun geringe helderheid blijkt het gevolg te zijn van een combinatie van oorzaken, waarvan de aanwezigheid van stof tussen de aarde en de explosie de belangrijkste is.

8 december 2010: Om ons melkwegstelsel draaien ongeveer 150 rijke verzamelingen van oude sterren, die bekendstaan als bolvormige sterrenhopen. Deze scherpe nieuwe opname van Messier 107, vastgelegd door de Wide Field Imager van de 2,2-meter telescoop van de ESO-sterrenwacht op La Silla (Chili) toont de verfijnde structuur van een van die bolhopen. Het onderzoek van deze zwermen van sterren heeft veel kennis opgeleverd over de geschiedenis van ons melkwegstelsel en de evolutie van sterren.

1 december 2010: Een internationaal team van astronomen dat gebruik maakte van ESO’s Very Large Telescope is er voor het eerst in geslaagd om de atmosfeer van een ‘superaarde’ te analyseren. Deze relatief kleine exoplaneet, die bekendstaat als GJ 1214b, werd onderzocht terwijl hij voor zijn moederster langstrok en een deel van het sterlicht door zijn atmosfeer ging. We weten nu dat deze atmosfeer ofwel grotendeels uit stoom bestaat of door dikke mist en bewolking wordt gedomineerd. Dit resultaat verschijnt op 2 december in het tijdschrift Nature.

24 november 2010: Met de ontdekking van een dubbelster bestaande uit een pulserende cepheïde en een andere ster die elkaar beurtelings bedekken, heeft een internationaal team van astronomen een decennia oud raadsel opgelost. De bijzondere stand van de banen van de beide sterren maakte het mogelijk om de massa van de cepheïde met ongekende nauwkeurigheid te bepalen. Tot nog toe beschikten astronomen over twee onverenigbare theoretische voorspellingen voor de massa’s van cepheïden. Uit het nieuwe resultaat blijkt dat de voorspelling van het stellaire pulsatiemodel juist is, terwijl de voorspelling van de stellaire evolutietheorie ernaast zit.

18 november 2010: Een Europees team van astronomen heeft met de 2,2-meter MPG/ESO-telescoop van de ESO-sterrenwacht op La Silla (Chili) een planeet ontdekt bij een ster van een klein sterrenstelsel dat door ons Melkwegstelsel is opgeslokt. De Jupiter-achtige planeet is zeer uitzonderlijk, omdat hij om een ster draait die het einde van zijn leven nadert. Mogelijk staat hij zelfs op het punt om door de ster te worden verzwolgen.

10 november 2010: Astronomen van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) hebben een spectaculaire nieuwe opname gemaakt van het beroemde ‘Atomen voor de vrede’-stelsel (NGC 7252). Deze kop-staartbotsing van twee sterrenstelsels biedt astronomen de gelegenheid om te onderzoeken hoe zulke galactische fusies van invloed zijn op de evolutie van het heelal.

4 november 2010: In Chili is een honderd kilometer lange datakabel in gebruik genomen die dwars door de onherbergzame Atacamawoestijn loopt. De kabel verbindt ESO’s Paranal-sterrenwacht en de Observatorio Cerro Armazones met de grote Latijns-Amerikaanse wetenschappelijke databackbone. Daarmee is de laatste schakel in de snelle gegevensverbinding tussen de sterrenwachten en Europa gerealiseerd.

27 oktober 2010: Zes opnamen, gemaakt met de Very Large Telescope (VLT) van de ESO-sterrenwacht op de Paranal in Chili, tonen spiraalstelsels in een geheel ander licht. Ze zijn te danken aan de indrukwekkende capaciteiten van de infraroodcamera HAWK-I. Opnamen als deze geven astronomen inzicht in het ontstaan en de evolutie van de opmerkelijke spiraalpatronen in zulke stelsels.

20 oktober 2010: Een Europees team van astronomen heeft met behulp van ESO’s Very Large Telescope (VLT) de afstand tot het verst bekende sterrenstelsel gemeten. Uit analyse van de zeer zwakke lichtgloed van het stelsel blijkt dat we dit object zien op een moment dat het heelal nog maar ongeveer 600 miljoen jaar oud was. Daarmee zijn dit de eerste bevestigde waarnemingen van een sterrenstelsel waarvan het licht de ondoorzichtige waterstofmist die het heelal destijds vulde oplost. De resultaten verschijnen op 21 oktober in het tijdschrift Nature.

13 oktober 2010: Nieuwe waarnemingen met ESO’s Very Large Telescope hebben het eerste directe bewijs opgeleverd dat jonge sterrenstelsels kunnen groeien door koel gas uit hun omgeving aan te zuigen, en dit gas als grondstof voor de vorming van vele nieuwe sterren te gebruiken. In de eerste miljarden jaren na de oerknal nam de massa van het gemiddelde sterrenstelsel dramatisch toe, en de manier waarop dit gebeurde vormt een van de belangrijkste vraagstukken in de moderne astrofysica. De resultaten van dit onderzoek verschijnen op 14 oktober in het tijdschrift Nature.

6 oktober 2010: Een nieuwe opname van ESO’s surveytelescoop VISTA toont een uitzonderlijk landschap van gloeiende gasslierten, donkere wolken en jonge sterren in het sterrenbeeld Monoceros (Eenhoorn). Dit stervormingsgebied, dat bekendstaat als Monoceros R2, is ingebed in een enorme donkere wolk. In zichtbaar licht wordt dit gebied door interstellair stof vrijwel geheel aan het zicht onttrokken, maar in het infrarood is het een spectaculaire verschijning.

22 september 2010: Een nieuwe opname, gemaakt met de geavanceerde HAWK-I-camera van de Very Large Telescope van de ESO-sterrenwacht op Paranal (Chili), toont het prachtige balkspiraalstelsel NGC 1365 in infrarood licht. NGC 1365 is een lid van de Fornax-cluster van sterrenstelsels en bevindt zich op een afstand van ongeveer zestig miljoen lichtjaar.

8 september 2010: De Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) heeft een spectaculaire nieuwe foto vrijgegeven van NGC 300. Dit spiraalstelsel, dat zich in de nabije Sculptorgroep bevindt, vertoont sterke overeenkomsten met ons melkwegstelsel. De foto is het resultaat van een alles bij elkaar vijftig uur durende opname met de Wide Field Imager (WFI) van de ESO-sterrenwacht op La Silla (Chili). NGC 300 bevindt zich op een afstand van ongeveer zes miljoen lichtjaar en lijkt vanaf de aarde gezien ongeveer een derde kleiner dan de volle maan.

1 september 2010: Melkwegstelsel NGC 4666 is het middelpunt van deze nieuwe opname die in zichtbaar licht is gemaakt met de Wide Field Imager op de MPG/ESO 2,2 meter telescoop op de La Silla-sterrenwacht in Chili. NGC 4666 is een opvallend sterrenstelsel met veel stervorming en een ongewone 'superwind' van uitgeblazen gas. Het was eerder waargenomen in het röntgen met ESA's XMM-Newton ruimtetelescoop, en de nieuwe opname is gemaakt om objecten op de röntgen-waarnemingen nader te bestuderen.

24 augustus 2010: Astronomen hebben met behulp van ESO's HARPS-instrument een planetenstelsel ontdekt met zeker vijf planeten die rond de zonachtige ster HD 10180 draaien. De onderzoekers hebben ook bewijs voor de aanwezigheid van nog twee planeten, waarvan één met de laagste massa ooit gevonden. Dat zou het systeem vergelijkbaar maken met ons zonnestelsel, in termen van het aantal planeten (wij hebben er acht). Ook vond het team bewijs dat de afstanden van de planeten tot hun ster een regelmatig patroon volgen, wat in ons zonnestelsel ook het geval is.

18 augustus 2010: Met behulp van ESO’s Very Large Telescope hebben Europese astronomen voor het eerst aangetoond dat een magnetar – een merkwaardig soort neutronenster – is voortgekomen uit een ster die zeker veertig keer zo zwaar was als onze zon. Dit resultaat is in strijd met bestaande theorieën over de evolutie van sterren: een ster van deze massa zou naar verwachting namelijk een zwart gat moeten zijn geworden, en niet een magnetar. En dat roept de fundamentele vraag op hoe zwaar een ster nu echt moet zijn om een zwart gat te worden.

11 augustus 2010: Astronomen die in het kader van ESO’s VISTA Magellanic Cloud Survey de hemel scannen, hebben een spectaculaire opname gemaakt van de Tarantulanevel in de Grote Magelhaense Wolk, een naburig sterrenstelsel. Dit panorama in het nabij-infrarood laat niet alleen de nevel zelf heel gedetailleerd zien, maar ook zijn rijke omgeving. De opname is verkregen aan het begin van een zeer ambitieuze survey van de beide Magelhaense Wolken en hun omgeving.

4 augustus 2010: Astronomen hebben, met behulp van ESO’s Very Large Telescope, voor het eerst een driedimensionaal beeld verkregen van het binnenste materiaal dat door een recent ontplofte ster is uitgestoten. Volgens de nieuwe onderzoeksresultaten was de ontploffing niet alleen krachtig: hij was ook in één bepaalde richting geconcentreerd. Dat wijst er sterk op dat de supernova heel turbulent moet zijn geweest, zoals ook de meest recente computermodellen laten zien.

28 juli 2010: Deze spectaculaire nieuwe opname, gemaakt met de Wide Field Imager van de ESO-sterrenwacht op La Silla (Chili), toont de ongewone ster WR 22 en zijn kleurrijke omgeving. WR 22 is een zeer hete en zeer heldere ster die bezig is om zijn atmosfeer de ruimte in te blazen. Hij bevindt zich in het buitenste deel van de indrukwekkende Carinanevel, waaruit hij ook is ontstaan.

21 juli 2010: Met behulp van een combinatie van instrumenten van ESO’s Very Large Telescope hebben astronomen de zwaarste sterren ontdekt die tot nog toe zijn waargenomen. Een van de sterren was bij geboorte 300 keer zo zwaar als de zon – tweemaal de vermeende massalimiet van 150 zonsmassa’s. Het bestaan van deze monsters – die miljoenen malen zo veel licht uitzenden als de zon en massa verliezen in de vorm van krachtige deeltjeswinden – brengt het antwoord op de vraag hoe zwaar sterren kunnen worden dichterbij.

14 juli 2010: Astronomen zijn er voor het eerst in geslaagd om de stofrijke schijf rond een zware babyster in beeld te brengen. Daarmee is het directe bewijs geleverd dat zware sterren op dezelfde manier ontstaan als hun kleinere soortgenoten. Deze ontdekking, die met behulp van een aantal ESO-telescopen is gedaan, staat beschreven in de Nature-editie van deze week.

7 juli 2010: Door waarnemingen met ESO’s Very Large Telescope en NASA’s röntgensatelliet Chandra met elkaar te combineren, hebben astronomen de krachtigste jets ontdekt die ooit bij een stellair zwart gat zijn waargenomen. Het object, dat ook wel een microquasar wordt genoemd, blaast een duizend lichtjaar grote bel van heet gas de ruimte in. En daarbij pompt de microquasar tienmaal zo veel energie de ruimte in als de overige microquasars die we kennen. De ontdekking wordt deze week in het tijdschrift Nature gepubliceerd.

30 juni 2010: Dit schitterende overzicht van het gebied rond de ster R Coronae Australis bestaat uit opnamen die zijn gemaakt met de Wide Field Imager (WFI) van de ESO-sterrenwacht op La Silla (Chili). R Coronae Australis staat in het hart van een nabij stervormingsgebied en is omgeven door een subtiele blauwachtige reflectienevel die in een enorme stofwolk is ingebed. De afbeelding vertoont verrassende nieuwe details in dit indrukwekkende hemelgebied.

23 juni 2010: Astronomen hebben voor het eerst een superstorm gemeten in de atmosfeer van een exoplaneet, de bekende ‘hete Jupiter’ HD209458b. Zeer nauwkeurige waarnemingen van koolmonoxide laten zien dat dit gas met enorme snelheid van de extreem hete dagzijde van de planeet naar de koelere nachtzijde stroomt. De waarnemingen omvatten nog een andere bijzondere primeur: de meting van de baansnelheid van de planeet zelf, die een directe bepaling van zijn massa mogelijk maakt.

16 juni 2010: Met ESO’s VISTA-telescoop op de berg Paranal in Chili is een spectaculaire nieuwe opname gemaakt van het Sculptorstelsel (NGC 253). De opname maakt deel uit van een van de eerste grote waarnemingscampagnes die met deze telescoop zijn verricht. VISTA doet waarnemingen op infrarode golflengten en ondervindt daardoor minder hinder van stof. Dat maakt de vele koele sterren in NGC 253, en de opvallende balk van sterren in het hart van het stelsel beter zichtbaar. De VISTA-opname bevat veel nieuwe informatie over de geschiedenis en ontwikkeling van dit sterrenstelsel.

10 juni 2010: Voor het eerst zijn sterrenkundigen erin geslaagd om de beweging van een exoplaneet te volgen, terwijl deze van de ene kant van zijn moederster naar de andere bewoog. De planeet heeft de kleinste baan van alle tot nog toe rechtstreeks waargenomen exoplaneten: zijn afstand tot de ster is vergelijkbaar met die van Saturnus tot de zon. Wetenschappers denken dat hij op soortgelijke wijze is ontstaan als de reuzenplaneten in ons zonnestelsel. Omdat de ster zo jong is, bewijst deze ontdekking dat gasreuzen zoals deze binnen een paar miljoen jaar kunnen ontstaan – uitgesproken snel naar kosmische maatstaven.

8 juni 2010: Bij de ESO-sterrenwacht op La Silla (Chili) is een nieuwe geautomatiseerde telescoop in gebruik genomen. TRAPPIST (TRAnsiting Planets and PlanetesImals Small Telescope) heeft twee taken: het opsporen en karakteriseren van planeten buiten ons zonnestelsel (exoplaneten) en het onderzoeken van kometen die om de zon draaien. De 60-centimeter telescoop wordt op afstand bestuurd vanuit een controlekamer in Luik (België) – 12.000 kilometer ver weg.

4 juni 2010: De Kavli-prijs voor de astrofysica gaat dit jaar naar Raymond Wilson, wiens baanbrekende optische onderzoek bij ESO de huidige reuzentelescopen mogelijk maakte. Als oprichter en eerste leidinggevende van de ESO-onderzoeksgroep Optiek en Telescopen deelt Wilson de geldprijs van een miljoen dollar met de Amerikaanse wetenschappers Jerry Nelson en Roger Angel.

1 juni 2010: Bij hun pogingen om het heelal te begrijpen, richten sterrenkundigen hun telescopen vaak op de Grote Magelhaense Wolk (GMW) – een van de meest nabije buren van onze Melkweg. Deze spectaculaire nieuwe opname, gemaakt met de Wide Field Imager (WFI) van de ESO-sterrenwacht op de berg La Silla in Chili, toont allerlei verschillende objecten en verschijnselen in een gedeelte van de GMW. Deze hemelse menagerie omvat onder meer enorme bolvormige sterrenhopen en de restanten van heldere supernova-explosies. Deze fascinerende waarneming verschaft gegevens voor een breed scala van onderzoeksprojecten die leven en dood van sterren, en de evolutie van sterrenstelsels proberen te ontrafelen.

19 mei 2010: ESO heeft een prachtige foto vrijgegeven van het nabije sterrenstelsel Messier 83. De opname is gemaakt met het HAWK-I instrument op ESO’s Very Large Telescope (VLT) op de Paranal-sterrenwacht in Chili. De infraroodopname met de krachtige camera is een van de scherpste en meest gedetailleerde van Messier 83 ooit gemaakt.

5 mei 2010: ESO heeft vandaag een opname vrijgegeven van duizenden verafgelegen sterrenstelsels die behoren tot Abel 315, een zwaar cluster van sterrenstelsels. Deze groep sterrenstelsels is slechts het spreekwoordelijke ‘topje van de ijsberg’, omdat Abell 315 – net zoals de meeste clusters – vooral bestaat uit donkere materie. De enorme massa van dit cluster buigt het licht van sterrenstelsels op de achtegrond af, waardoor deze een beetje vervormen.

26 april 2010: De ESO-raad heeft Cerro Armazones uitgekozen als locatie voor de nieuwe 42-meter European Extremely Large Telescope (E-ELT). Cerro Armazones is een 3060 meter hoge berg in het centrale deel van de Atacama-woestijn in Chili, ongeveer 130 kilometer ten zuiden van de stad Antofagasta en zo’n 20 kilometer van Cerro Paranal, waar ESO’s Very Large Telescope (VLT) staat.

21 april 2010: De Kattenpootnevel, NGC 6334, is een gigantische kraamkamer van sterren, waar honderden zware sterren worden geboren. In een prachtige, nieuwe ESO opname, gemaakt met de Visible and Infrared Survey telescope for Astronomy (VISTA) op de Paranal Sterrenwacht in Chili, dringt het infrarood licht diep door in de gloeiende gas- en stofwolken die het zicht belemmeren, en onthult enkele verborgen, jonge sterren in deze nevel.

13 april 2010: Op de National Astronomy Meeting in Groot-Brittannië is vandaag de ontdekking bekendgemaakt van negen nieuwe exoplaneten. Ze zijn ontdekt met behulp van de transitmethode. Zes exoplaneten binnen een grotere steekproef van 27 blijken in tegenovergestelde richting rond hun moederster te draaien – precies andersom als in ons zonnestelsel. Astronomen combineerden de nieuwe onderzoeksresultaten met eerdere waarnemingen van exoplaneten met een planeetovergang. De ontdekking stelt de huidige theorieën over planeetvorming op de proef en suggereert dat systemen met exoplaneten die ‘hete Jupiters’ worden genoemd, waarschijnlijk geen aard-achtige planeten bevatten.

7 april 2010: Uit de eerste infrarood-analyse van de Neptunus-maan Triton blijkt dat het volop zomer is op het zuidelijk halfrond van de maan. ESO-astronomen ontdekten met de Very Large Telescope koolmonoxide en zagen (voor het eerst met een aardse telescoop) methaan in Tritons dunne atmosfeer. Uit de observaties blijkt dat de atmosfeer van Triton varieert per seizoen en dat hij dikker wordt als hij wordt opgewarmd.

31 maart 2010: ESO heeft een opname vrijgegeven van Gum 19, een onbekende, zwakke nevel, die in het infrarood een donkere en een heldere helft heeft. Aan een zijde wordt heet waterstofgas verlicht door een blauwe superreus, de ster V391 Velorum. In de strook donkere materie links van V391 Velorum vindt stervorming plaats. Over vele duizenden jaren zullen deze jonge sterren, samen met het exploderen van V391 Velorum in een supernova, het Januskopachtige uiterlijk van Gum 19 waarschijnlijk veranderen.

24 maart 2010: Astronomen weten al lang dat in veel onderzoeken naar het verre heelal een groot deel van het licht niet wordt waargenomen. Een extreem deep-sky survey met twee van de vier 8,2-meter telescopen van ESO’s Very Large Telescope (VLT) en een speciaal gebouwd filter heeft nu bevestigd dat een groot deel van de sterrenstelsels waarvan het licht er 10 miljard jaar over doet om ons te bereiken inderdaad ongezien is gebleven. Het onderzoek heeft ook enkele van de zwakste sterrenstelsels ontdekt die ooit in het jonge heelal zijn gevonden.

21 maart 2010: Astronomen hebben dankzij een toevallige ontdekking met de APEX-telescoop voor het eerst de grootte en helderheid van stervorminggebieden in een verafgelegen sterrenstelsel rechtstreeks gemeten. Het sterrenstelsel is zo ver weg dat het licht er 10 miljard over heeft gedaan om ons te bereiken. Een kosmische ‘zwaartekrachtlens’ vergroot het sterrenstelsel en geeft een close-up die we anders alleen maar zouden kunnen krijgen met toekomstige telescopen zoals de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA). Deze toevallige ontdekking onthult hectische en krachtige stervorming in sterrenstelsels in het vroege heelal. Kraamkamers van sterren ontstaan er honderd keer sneller dan op basis van gegevens van jongere sterrenstelsels verwacht zou worden. Het onderzoek wordt online gepubliceerd in ‘Nature’.

17 maart 2010: “Dit is een normale, gematigde exoplaneet zoals we er al tientallen kennen, maar het is de eerste waarvan we de eigenschappen grondig kunnen bestuderen,” zegt Claire Moutou, lid van het internationale team van 60 astronomen dat de ontdekking deed. “Corot-9b wordt zeker de Steen van Rosetta in het onderzoek naar exoplaneten.”

16 maart 2010: Nieuwe warmtebeelden van ESO’s Very Large Telescope (VLT) en andere grote telescopen laten voor het eerst kolkende warme lucht en koudere regio’s in de Grote Rode Vlek op de planeet Jupiter zien. Daarmee kunnen wetenschappers de eerste gedetailleerde weerkaart maken van het binnenste van deze gigantische storm, met temperatuur, wind, luchtdruk en kleursamenstelling.

3 maart 2010: ESO heeft een opname vrijgegeven van NGC 1788, een nevel in een donkere uithoek van het sterrenbeeld Orion. Hoewel deze spookachtige wolk nogal afgelegen ligt van Orions heldere sterren, hebben de krachtige sterrenwind en het licht van deze sterren een grote invloed op de nevel. Zij smeden zijn vorm en veroorzaken een geboortegolf van een groot aantal sterren.

24 februari 2010: ESO heeft een opname vrijgegeven van NGC 346, het helderste stervorminggebied in de Kleine Magelhaense Wolk, een satellietstelsel van de Melkweg op 210.000 lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Tucana (De Toekan). Het licht en de wind en hitte die de zware sterren uitstralen hebben het gloeiende gas verspreid, zodat er een nevelachtige structuur is ontstaan die eruitziet als een spinnenweb. NGC 346 is, net zoals andere mooie astronomische gebieden, een werk in uitvoering dat in de loop der miljarden jaren steeds verandert. Ook nieuwe sterren die zich hier vormen zullen ontvlammen, gas en stof verlichten en de aanblik van dit schitterende gebied veranderen.

17 februari 2010: Na jaren verborgen te hebben gezeten zijn de meest primitieve sterren buiten de Melkweg eindelijk ontdekt. Met behulp van ESO’s Very Large Telescope (VLT) is een belangrijke astrofysische puzzel over de oudste sterren in het nabije heelal opgelost. Deze ontdekking is van cruciaal belang voor ons begrip van de vroegste sterren in het heelal.

10 februari 2010: De Orionnevel onthult veel van zijn verborgen geheimen in een spectaculaire opname gemaakt met ESO’s nieuwe VISTA survey-telescoop. Het grote beeldveld van de telescoop toont de nevel in volle glorie en VISTA’s infrarooddetectoren, die diep kunnen doordringen in de stofwolken, onthullen het merkwaardige gedrag van de actieve, jonge sterren die daar verstopt zitten.

3 februari 2010: ESO heeft een prachtige opname vrijgegeven van een gigantische kraamkamer rondom NGC 3603, waar voortdurend sterren worden geboren. In deze nevel bevindt zich een van de helderste en meest compacte clusters van jonge, zware sterren in de Melkweg. Dit is een uitstekend ‘lokaal’ alternatief voor het bestuderen van actieve stervormingsgebieden in andere sterrenstelsels. Het cluster herbergt ook de zwaarste ooit ‘gewogen’.

27 januari 2010: Astronomen hebben met ESO’s Very Large Telescope een stellair zwart gat ontdekt in een ander sterrenstelsel, dat zich op veel grotere afstand bevindt dan eerder ontdekte zwarte gaten. Met een massa van vijftien keer die van de zon is dit ook het op een na zwaarste stellaire zwarte gat ooit gevonden. Het is verstrengeld met een ster die binnenkort ook een zwart gat zal worden.

20 januari 2010: ESO heeft een prachtige foto vrijgegeven van de enorme stofwolk die bekend is als de Kattenpootnevel of NGC 6334. Dit complexe gebied van gas en stof, waar verschillende zware sterren worden geboren, bevindt zich dicht bij de kern van de Melkweg en ligt verborgen achter stofwolken.

13 januari 2010: Astronomen zijn er voor het eerst in geslaagd een rechtstreeks spectrum – de chemische vingerafdruk [1] – vast te stellen van een exoplaneet bij een ster [2] in een verafgelegen planeetsysteem dat lijkt op een uitvergrote versie van ons zonnestelsel. Hierdoor hebben ze nieuwe informatie verkregen over de vorming en samenstelling van de planeet. Het resultaat is een mijlpaal in de zoektocht naar buitenaards leven.

4 januari 2010: De Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) heeft een belangrijke mijlpaal bereikt, die cruciaal is voor de kwaliteitsopnamen die het handelsmerk zullen zijn van dit revolutionaire observatorium. Astronomen en technici hebben drie antennes van het observatorium op de 5000 meter hoge waarneemlocatie in Noord-Chili succesvol gekoppeld. Door te observeren met drie antennes die samenwerken als één telescoop, kunnen ongekend gedetailleerde opnamen van het koele heelal worden gemaakt. De derde antenne is de ontbrekende schakel om fouten te corrigeren die zich voordoen wanneer er slechts twee antennes worden gebruikt.